Er moesten wel bijna archeologen aan te pas komen om te ontdekken wanneer Compaen voor het laatst wist te overleven. Je zou denken dat een club die vernoemd is naar een zeerover bij de eerste beste glinstering van zilver wel alle zeilen bij zou zetten, maar dat is toch niet het geval.
Altijd waren er wel excuses voor de onverwachte vroegtijdige uitschakeling. Meestal had het er mee te maken dat belangrijke manschappen voor dit toernooi niet aan boord stapten. De afwezigheid van belangrijke pionnen was er ook dit keer, maar anders dan vele andere keren bleek dit niet doorslaggevend.
Vooraf was al duidelijk dat Compaen het in een poule met een laagvlieger uit de topdivisie, een eerste- en een tweededivisieclub bepaald niet slecht getroffen had. Zelfs met een verzwakt team moesten er mogelijkheden voor een vervolg in het bekertoernooi zijn.
De Oostzaners moesten het stellen zonder diagonaal Daniël Homburg, middenblokkeerder Jesse Koopman, spelverdeler Kevin de Jong en libero Mike Kruizinga. Aanvulling kwam van de jeugdleden Marc Haveman, Cris de Jong, Evert Hankes en Mischa Keasberry en Jelmer Lubberts van heren 4.
In De Vliethorst, een hal die even na het heengaan van Claes Compaen gerealiseerd is, begon de ploeg tegen de organiserende vereniging Gemini/Kangeroes. Het leek inderdaad wel of er Australische springveren aan de andere kant van het net stonden, want in de eerste set kon Compaen de hoge en krachtige aanval nauwelijks beteugelen (21-25).
In de tweede en derde set bleek dat de thuisclub toch te veel krachten uit de buidel had gehaald. De sub-topper in de eerste divisie ging iets meer aanvalsfouten maken en de blokkering van de Oostzaners kreeg iets meer vat op de tegenstander. Calvin Ooms nam daarbij zijn team op sleeptouw (25-22 en 15-9).
In de tweede wedstrijd tegen Volley2B mocht Mischa Keasberry zijn debuut in een officiële wedstrijd van het eerste herenteam maken. Na de winst met 25-18 was er voor Compaen tot aan 20-12 in de tweede set niets aan de hand. Op een gegeven moment stonden er zelfs vier spelers van Jongens A in het veld, tot groot genoegen van hun coach Sven Vermeulen die ook begeleider van heren 1 is. Moeders waren op de tribune druk aan het filmen. Een dergelijke vernedering wilden de Zuid-Hollanders niet ondergaan en zij verzetten zich tot het uiterste. Coach Bob Hartman greep terug op zijn routine, maar het was te laat (22-25).
Volley2B rook bloed na de verrassende setwinst. In de beslissende speelperiode scoorde Compaen veel nulletjes en weinig plusjes, waardoor er tot 7-10 een verrassing in de lucht hing. Op de opslag van Koen Baas kwam de ommekeer echter bijtijds (15-13).
Competitietegenstander Protos was de laatste ploeg die Compaen van een vervolg in het bekertoernooi kon afhouden. Gezien het enthousiasme bij de beginyell hadden de Utrechtse studenten geen zin om de winst cadeau te doen. Hoewel de libero twee kiezelharde smashes op een onmogelijke manier wist te pareren, ging de zege toch redelijk eenvoudig via 25-20 en 25-17 naar Compaen.
Het schijnt dat de kans groot is dat de Oostzaners nu in de eigen sporthal een eredivisionist loten. Na de talrijke eerdere ervaringen is die kennis enigszins uit het geheugen verdwenen.