De hoeveelheid tekortkomingen in het spel was vergelijkbaar met het aantal vierkantjes in een QR-code: legio dus. Ziek, zwak en misselijk keerde Compaen terug uit Galgenwaard. Het idee was een gelijkwaardige tegenstander te treffen, maar de realiteit was heel anders. De keiharde diagnose kreeg gestalte via 25-22 en twee keer 25-19. Op een korte fase in het begin van de tweede set na was het initiatief continu bij de thuisploeg.
Misschien wel meer sprekend dan het aantal minnetjes op het analyseformulier was dat Compaen bijna veertig procent van de punten gratis van Utrecht ontving. Een bewijs dat ook de tegenstander grossierde in fouten. Het maakte de nederlaag in het kille mausoleum onder de tribune van het voetbalstadion nog pijnlijker.
De thuisploeg toonde echter de volwassenheid om steeds bij het bereiken van de twintig punten net iets minder missers te produceren. Die rijpheid ontbrak bij het overwegend jeugdige Compaen. Niemand kon zich aan de malaise onttrekken. De afwezigheid van David Bes door een enkelblessure mocht niet als excuus voor de terechtstelling gelden.
De overtuigende zege van vorige week op VCV lijkt vooralsnog de zwaluw die nog geen zomer maakt. De komende weken moet de Zaanse ploeg in ontmoetingen tegen Spaarnestad, Donki Sjot en Protos laten zien dat het misschien wel te klein is voor het tafellaken, maar te groot voor het servet in de topdivisie.