HAARLEM - Voor Compaen zat er tussen het hoogte- en dieptepunt van dit topdivisieseizoen niet meer dan zeven dagen. De Oostzaners verrasten een week geleden het hoger aangeslagen VV Utrecht, om afgelopen zaterdag kansloos te verliezen van nummer laatst Spaarnestad.


De zeeroversvereniging beleefde op een maand na veertig jaar geleden het mooiste moment uit de clubgeschiedenis door in het Haarlemse monument Beijneshal ongeslagen kampioen te worden in de derde divisie. Het was de opmaat voor de opmars van het dorpsclubje Compaen, die naar de sub-top van het nationale volleybal leidde.

Het gaat te ver om de nederlaag met 3-0 te betitelen als een zwarte bladzijde in de historie, maar een diepdonkergrijze alinea was het zeker wel. Met het schaamrood op de kaken vertrokken de Oostzaners uit de provinciehoofdstad. Geconstateerd moet worden dat Spaarnestad het slechtste bij Compaen naar boven brengt. Het enige puntje dat de Haarlemmers in deze competitie haalden, was in de eerdere Noord-Hollandse derby.

Zonder het enthousiasme en vechtlust van de thuisclub teniet te doen, lag de nederlaag toch vooral aan het falen van Compaen. Niemand wist zich aan de malaise te onttrekken. De Oostzaners lijken het lastig te hebben als de verwachting van een overwinning groot is. Die zichzelf opgelegde druk brak hen op tegen het onbevangen spelende Spaarnestad, dat dit seizoen heel goed beseft dat de papieren promotie naar de topdivisie voortkomt uit een cadeautje van de volleybalbond.

De Haarlemmers profiteerden optimaal van de onwennigheid bij Compaen. Het team kon zaterdag namelijk niet beschikken over de zieke spelverdeler Kevin de Jong. De pech was dat juist een week eerder zijn setuppersmaatje Koen Baas voor zijn studie naar de Verenigde Staten was vertrokken.

Dit betekende dat de 17-jarige Cris de Jong de regie in handen kreeg. Een heel zware opdracht voor het talent in een ambiance waarin de thuisclub luidruchtig door de eigen aanhang gesteund werd. Halverwege de tweede set mocht trainer/coach Sven Vermeulen het prutspasswerk zien te repareren. Dat was een lastige missie voor hem, om na tweeënhalf jaar weer eens de knielappen om te doen.

De alles-of-nietsservices van Spaarnestad belandden regelmatig buiten de lijnen, maar zorgden ook vaak voor onrust bij Compaen. De patronen bij die ploeg werden voorspelbaar en als alles in de opbouw goed was dan maakten de aanvallers wel weer persoonlijke fouten.

De Oostzaners leken bij een ruime voordelige marge in de derde set en bij een achterstand van 2-0 (twee keer 25-22) nog een kentering te bewerkstelligen. Het vuur bij Spaarnestad doofde, Compaen produceerde zelf wat opslagaces en liep weg naar 6-11, 9-14, 12-17 en 17-20. De gasten vervielen daarna weer in het spel van de eerste en tweede set, maar leken nog te ontsnappen doordat de tegenstander twee keer op matchpoint fout serveerde. Maar zelfs die cadeautjes werden niet verzilverd (27-25).