- Waarom een Adele tribute?;
Ik ben al vanaf het begin van haar carrière “fan” van Adele. Dat is de voornaamste reden. Maar in alle eerlijkheid is het een beetje een uit de hand gelopen ding. Het zou eigenlijk een eenmalige show zijn in een poppodium in Almere 2 jaar geleden. Maar die show verkocht zo snel uit, dat er gauw een tweede volgde. Ook die verkocht supersnel uit, waardoor we zelf het idee kregen, dat een clubtour misschien heel goed zou werken. Een aantal maanden later stond er ineens een uitverkochte clubtour op de agenda. Zo ontstond weer het idee voor een theatershow. Ook omdat de muziek van Adele zich daar perfect voor leent, natuurlijk. Nu gaan we alweer de reprise in. De eerste theatertour is dus kennelijk goed bevallen en daar ben ik super trots op!
- Wat betekent Adele voor jou?;
Best veel. Of laat ik het zo zeggen; toen ik haar voor het eerste hoorde en zag, vond ik het heel fijn om te zien dat ze geen maatje 36 had en dat dat er niet toe deed. We leven natuurlijk tegenwoordig in een maatschappij waarbij het belangrijker is hoe je eruitziet, dan welke kwaliteiten je eigenlijk bezit. Ik was zelf in de tijd dat Adele bekend werd, ook een stuk voller en praatte mezelf altijd aan dat ik, zolang ik er zo uitzag, niks zou bereiken. Wat natuurlijk volstrekte onzin is en waarin zij destijds het tegendeel heeft bewezen. Dat heeft me ook wel geholpen bij hoe ik naar mezelf keek. Naast dat ik meteen verliefd werd op haar stem en prachtige teksten, was het dus ook wel fijn dat ze een soort van boegbeeld was voor vollere vrouwen.
- Kan je de vergelijking tussen jou en Adele begrijpen en zo ja, waarom?;
Ja en nee. Ik wil natuurlijk het liefst helemaal niet vergeleken worden met iemand anders. Al is het in dit geval echt geen straf. Ik denk dat het onder anderen komt door wat ik net zei; allebei niet superslank etc. Ook hebben we een beetje dezelfde soort klank in onze stem. We hebben geen hoge piepstemmetjes, waar ik persoonlijk ook niet van hou. Het laatste wat ik zou kunnen bedenken is misschien onze persoonlijkheid? Adele wordt heel vaak bestempeld als “lekker normaal”, daar herken ik mezelf wel in.
- Hoe vind je het om in het theater te staan?;
In het begin was dat enorm wennen. Ik kende de theaterwereld totaal niet en er gelden ook hele andere regels dan in het clubcircuit. Nu, vind ik het superfijn om in het theater te staan. Mensen komen echt om een avondje te zitten en te genieten. Ik moest in het begin ook heel erg wennen aan het feit dat mensen zo stil waren! Maar eigenlijk is dat natuurlijk mega fijn. Niets is zo storend als mensen die door een gevoelige ballad heen gaan praten. Wat tijdens de clubtour regelmatig gebeurde. Dat leidt enorm af.
- Waar heb je je informatie over Adele vandaan gehaald?;
Internet, biografieën, interviews, dat een beetje. Ik moet ook zeggen dat het niet heel makkelijk was om deze show te schrijven, omdat er heel weinig bekend is over het persoonlijke leven van Adele. Daarom heb ik ook geprobeerd haar verhaal en mijn eigen verhaal een beetje met elkaar te verweven, zonder constante vergelijkingen te maken. Adele leeft enorm afgeschermd van de media. Vaak als ze wat naar buiten brengt, gaat het over muziek. Persoonlijk vind ik dat dat haar dat juist siert. Ik vind het altijd zonde als een artiest zijn hele hebben en houden blootlegt aan de media. Ik vind dat “mysterieuze” vaak veel interessanter. Ik hoef niet per sé te weten met wie je allemaal gedate hebt. Al was het voor het schrijven van de show natuurlijk wel makkelijker geweest, als ze wat opener was geweest.
- Wat kunnen mensen verwachten tijdens de show?;
Veel anekdotes over zowel het leven van Adele, als over mijn eigen leven. Ik hoop natuurlijk mensen ook dingen te kunnen vertellen, die ze nog niet over Adele wisten. Of over mezelf daarentegen. Ik probeer alles wel op mijn eigen manier te doen, dus met een flinke dosis humor en een vleugje sarcasme. Daarom heb ik er ook voor gekozen om de show helemaal zelf te schrijven en wilde ik er geen regisseur bij te betrekken. Ik wilde zo dicht mogelijk bij mezelf blijven. Je moet mij niet een verhaaltje laten instuderen, dat door een ander is geschreven. Dan komt het heel onnatuurlijk over.
- Denk je dat Adele weet dat je een tribute show speelt?;
Haha, geen idee. Ik denk het eerlijk gezegd niet. Ik heb er in ieder geval nooit iets over gehoord. Eigenlijk vind ik dat ook helemaal niet belangrijk. We doen dit echt puur uit liefde voor de muziek. Al zou ik natuurlijk liegen als ik zou zeggen, dat ik het niet tof zou vinden om een keer een berichtje te ontvangen, maar ik acht de kans zeer klein.
- Wat maakt het zo leuk om deze show te spelen?;
Wat niet? Ik bewonder Adele al vanaf het begin en ik vind haar muziek oprecht geweldig, dus dat maakt het al allesbehalve een straf. Daarnaast is het ook super dankbaar om te doen in heel veel opzichten. Mensen vertellen me vaak misgegrepen te hebben bij kaarten voor een concert van Adele, of dat ze het simpelweg niet kunnen betalen om naar een concert van haar te gaan. Men vindt me blijkbaar een “waardige vervanger” (niet mijn eigen woorden, trouwens) en dat vind ik toch wel een héél groot compliment!
- Wat is je favoriete liedje uit de show?;
Poeh! Ik heb er meerdere. Ik vind “I Miss You” heel tof om te spelen. Die staat op “25”. Dat is nooit een single geweest, maar is wel één van mijn persoonlijke favorieten van dat album. Het heeft een beetje een duistere sfeer. Eigenlijk klinkt het helemaal niet als iets wat we van Adele gewend zijn. Misschien is dat wat het voor mij zo tof maakt. Ook is “Remedy” een persoonlijke favoriet. Waarom dat zo is, vertel ik in de theatershow.
- Vond je het lastig een keuze te maken uit de tientallen Adele-songs?;
Nee, eigenlijk niet. Je zit natuurlijk sowieso gebonden aan een aantal liedjes. Je kan de hits bijvoorbeeld natuurlijk niet over slaan. Dat zijn er ook nogal wat, dus die setlijst was gauw gevuld. Ik heb wel strategische keuzes gemaakt wat betreft de minder bekende liedjes. Als in, waar kan ik iets over vertellen en hoe? Wat betekent dat liedje voor mij, zit er een speciale gedachte achter, heb ik een soortgelijke situatie meegemaakt, enzovoort.
- In de show laat je bezoekers ook een andere kant van jou zien. Vind je dat lastig?;
Dat vind ik juist zo leuk aan deze show. Mensen leren mij ook een beetje beter kennen. Veel mensen kennen mij alleen van X-Factor of als die grappige, sarcastische meid op social media. Maar er zit natuurlijk veel meer achter. Er zitten best wat persoonlijke verhalen in de show. Zo vertel ik bijvoorbeeld over de periode dat het echt helemaal niet goed ging met me. Ik had een burn-out. Daar deal ik overigens nog steeds mee, maar gelukkig gaat dat inmiddels stukken beter. Ik vind het juist fijn dat ik een keer een andere kant van mezelf kan laten zien, zodat mensen mij eventueel ook beter leren begrijpen. Sommige liedjes sluiten heel mooi aan op mijn eigen verhaal en dat is het mooie aan muziek. Je kan er je eigen interpretatie aan geven.
- Heb je Adele wel eens live gezien/ontmoet?;
Nee, nog nooit. Ik had tot twee keer toe, ooit kaarten voor een concert. Één keer in Paradiso en één keer in de AFAS Live. Helaas kon ik beide keren op het laatste moment niet wegens andere verplichtingen. Daar baal ik natuurlijk nog steeds van. Maar ze komt vast nog een keer terug!
- Wat heeft Adele jou geleerd/bijgebracht (… als persoon)?;
Dat je moet zijn wie je bent en dat je daar trots op mag zijn. Ik vind haar kijk op het leven heel mooi. Ze hecht heel veel waarde aan de mensen om haar heen. Die staan altijd op nummer 1. Daarnaast vind ik het heel mooi hoe zij omgaat met haar carrière. Alles gaat om muziek en om het maken van iets moois, waar ze voor de volle honderd procent achterstaat. Als ze het niet voelt, brengt ze het niet uit. Ze is dus absoluut niet iemand die gaat voor het “snelle succes” en dat respecteer ik heel erg. Haar liedjes zijn altijd autobiografisch en als er op dat moment niets is om over te schrijven, dan lukt het haar ook gewoon echt niet. Ondanks dat ze heel onzeker is over haar kunnen, is ze zich er ergens ook weer heel erg bewust van. Ze weet dat ze mensen kan raken en dat is ook haar ultieme doel. Het gaat gewoon àltijd om de muziek en zo moet het ook zijn.
- Welk gevoel hoop je de bezoekers mee te geven aan het eind van de show?;
Ik hoop elke show weer, dat mensen met een lach op hun gezicht de zaal uitlopen en tot nu toe lukt dat aardig! Ik vind het een superfijn gevoel, om mensen blij te maken. Daarom hou ik ook zo van mijn werk. Daarnaast hoop ik dat ze er wat van hebben opgestoken, anders is al het onderzoek voor niets geweest, haha. Nee, het doel is gewoon echt om mensen een supermooie avond te bezorgen met een lach en eventueel een traan. Als dat lukt, heb ik mijn doel bereikt.
- Waar ben je naast deze tour allemaal mee bezig?;
Ik ben naast deze tour, sinds dit jaar ook weer druk bezig met het uitbrengen van eigen muziek. Sinds januari zijn er drie singles uitgebracht. De laatste is in juli uitgekomen en heet “I Still Hurt” Een lekkere poptrack met best wel wat ballen. Compleet anders dan Adele, maar dit past gewoon heel goed bij me.
- Wat zijn je plannen voor volgend jaar?;
Veel spelen! Ik zou heel graag weer wat grotere festivals spelen en ik zou ook héél graag in begin 2020 een clubtour willen doen met mijn eigen nieuwe muziek. Ik heb heel veel zin om me weer volledig op mezelf te focussen ondanks dat ik dit ook heel leuk vind om te doen. Ik heb genoeg ideeën voor volgend jaar, dus jullie zijn voorlopig nog niet van me af.